 |
ΕΤΕΡΟΤΟΠΙΕΣ – mOther
29 Νοεμβρίου – 8 Δεκεμβρίου, 2024
Απόλλωνος 25 Πλάκα, Μητρόπολη. Αθήνα 105 56
Εγκαίνια: Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου, 2024, 19:00
Ώρες: Καθημερινά 18:00 – 21:00, Σαβ. Κυρ. 17:00 – 21:00
τα σώματα να αποσπαστούν το ένα από το άλλο. Να ευνουχιστούν, το ένα ως φαλλός του άλλου. Μια επίκληση στα όρια ενώ την ίδια στιγμή προσδιορίζονται μέσω της έλλειψης ορίων.
Τα σώματα δεν είναι γυμνά είναι ντυμένα με την προσδοκία, όχι για ένα αισιόδοξο μέλλον αλλά για ένα θεραπευμένο χθες.
Τα στόματα κλειστά στον πόνο της αποκόλλησης. Ο σπαραγμός εσωτερικός, δεν επιτρέπεται η κραυγή. Το σώμα γίνεται βωμός του ανήκουστου, ηχείο του άρρητου που πάσχει να γίνει λέξεις μετά από αιώνες σιωπής, βίας και ηδονής. Βουβό σαν τον πόνο του Λαοκόοντα, σαν τον λαιμό της Ίρμας στο όνειρο του Φρόυντ.
Τα βλέμματα τυφλά χάνονται στην απολιθωμένη κίνηση των σωμάτων, το σώμα είναι το βλέμμα, πέτρινος κόσμος, μαρτυρία σάρκινης ενοχής: Η Μέ(δου)σα-Μεσά(δου) κοιτάζεται στον καθρέφτη της.
Η Ελένη Μεσάδου βαδίζει στον δρόμο των μεγάλων δασκάλων Witkin, Molinier, Arbus, Nebrada, Mapplethorpe, Serrano που ανέδειξαν την ετερότητα ως την φύση του ανθρώπου. Κομίζει σκοτάδι και φως.
Αποκαλύπτει την σαγήνη της καταστροφής, το ερείπιο ως θεμέλιο, την ρήξη ως αξία. Η φωτογραφία ως θεραπεία δεν αρνείται το πάσχον μέρος, συμμαχεί μαζί του, το ωθεί να δράσει υπέρ της δημιουργίας.
Όλο το έργο είναι η Μητέρα, ο φαλλός της Μητέρας ανευνούχιστος, πρωτόγονος, εφιαλτικός, μελίρρυτος.
Όλο το έργο είναι μια φουκωϊκή ετεροτοπία, καταργεί τη σύμβαση, δεν ανήκει πουθενά, είναι παντού, μια χορογραφία από αγωνία και αγωνία, από θάνατο και ηδονή, που, όμως, εγκυμονούν ζωή.
Une dance macabre μιας ανελέητης τρυφερότητας.
Επιμέλεια/ κείμενο: Φώτης Καγγελάρης
aica
Συντονισμός: Γιώργος Γεωργακόπουλος
APART / CHEAPART / F.O.T.A.athensintersection.blogspot.com
fb/friendsoftrigonoathens
HETEROTOPES - mOther
November 29 – December 8, 2024
25 Apollonos Str., Plaka – Mitrópoli, 105 56 Athens
Opening: Friday, November 29, 2024, 19:00
Hours: Daily 18:00 – 21:00, Sat. Sun. 17:00 – 21:00
Anguish
bodies striving to detach from one another. To castrate each other, one as the phallus of the other. A plea for boundaries, while at the same time being defined by the lack of them.
The bodies are not naked—they are clothed with expectation, not for an optimistic future but for a healed past.
Mouths sealed in the pain of separation. The anguish is internal; no cry is allowed. The body becomes the altar of the unheard, a resonance chamber of the unutterable that strives to become words after centuries of silence, violence, and pleasure. Silent, like the pain of Laocoön, like Irma’s throat in Freud’s dream.
The gazes are blind, lost in the petrified motion of the bodies; the body is the gaze—a stone world, testimony of fleshly guilt: Med(u)sa- Mesad(ou) gazes at herself in the mirror.
Eleni Mesadou walks the path of great masters like Witkin, Molinier, Arbus, Nebreda, Mapplethorpe, Serrano, who elevated otherness as the very nature of humanity. She brings forth both darkness and light. She reveals the allure of destruction, the ruin as foundation, rupture as value. Photography as therapy does not reject the suffering part; it allies with it, urging it to act in favor of creation.
The entire body of work is the Mother, the phallus of the Mother—uncastrated, primitive, nightmarish, honey-flowing.
The entire work is a foucauldian heterotopia, abolishing convention, belonging nowhere, yet everywhere—a choreography of anguish and anguish, of death and pleasure, that, however, bears life.
Une danse macabre of relentless tenderness.
Curated by/ text: Fotis Kagelaris
aica
APART / CHEAPART / F.O.T.A.
athensintersection.blogspot.com
cheapart.gr
apart-network.gr
fb/friendsoftrigonoathens