Strange days: η δυστοπία του πραγματικού
‘’The anaesthetic wearing offAntartica starts here’’( John Cale-Paris 1919)
Strange days: θα μπορούσε να είναι ένας κοινότοπος τίτλος κάποιας ροκ μπάντας. Είναι ωστόσο αυτό που βιώνουμε: αμφισημία, σκεπτικισμός, limbo, ερωτηματικά πολλά και παύσεις. Αμήχανες επέτειοι εμβληματικών χρονολογιών που συγκλόνισαν τον πλανήτη. Ο κόσμος άλλαξε, χωρίς να είναι αυτό που θέλησαν οι ποιητές. Η πραγματικότητα έχει δολοφονηθεί από μια υπερ- πραγματικότητα και μαζί της, έχει χαθεί το φαντασιακό, η ουτοπία, η αυταπάτη. Ο μετανεωτερικός άνθρωπος φυλακισμένος στο σύμπαν των θεαμάτων, της παθητικότητας και απραξίας, βυθίζεται στον ωκεανό του εικονικού, μεταφέροντας τη ζωή του στις οθόνες. Αναφερόμενος στις τρέχουσες κοινωνικές παθολογίες ο Μπωντριγιάρ, επισημαίνει την υπερπραγματικότητα των προσομοιώσεων που επιβάλλουν τα ΜΜΕ, όπου εικόνες και θέαμα, αντικαθιστούν πλέον τον κόσμο του νοήματος. Ο κύριος του φαντασιακού πλέον είναι η πληροφορία. Ενώ όμως τα ουτοπικά οράματα εκλείπουν, η ουτοπία πλέον εισβάλλει με αποσπασματικό και εφήμερο τρόπο, συγχέεται με την πραγματικότητα που βιώνουμε με τρόπους αλληγορικούς, δείχνοντας αδιάκοπα μία διέξοδο, ένα πεδίο φυγής. Η ουτοπία ως μία ατέρμονη προσπάθεια διαφυγής από τη δυστοπία, από τον τόπο αλλοίωσης και δυστυχίας, από την κοινωνία της αποξένωσης και της μοναξιάς.
...Είναι στον ορίζοντα, πλησιάζει δύο βήματα και εκείνη απομακρύνεται δύο βήματα.
Περπατάω δέκα βήματα και ο ορίζοντας κάνει δέκα βήματα μπροστά. Όσο και να
περπατάω, δε θα τη φτάσω ποτέ! Σε τι λοιπόν χρησιμεύει η ουτοπία; Στο να
περπατάμε…(Ε.Galeano)
Ουτοπικές ή μη, οι εικαστικές προτάσεις έχουν συλληφθεί για να αφυπνίσουν, να συντάξουν μία τοποθέτηση ή έστω να αποτελέσουν έναυσμα για συζήτηση και προβληματισμό.
Γενναίος μέσα στο εκτροφείο των αβεβαιοτήτων του ο νεο-flaneur βιώνει, παρατηρεί και καταγράφει την πολυπαραμετρικότητα του τοπίου μέσα από διαδρομές, περάσματα, ίχνη στο χώρο και το χρόνο, εστιάζοντας στην αναζήτηση και χαρτογράφηση του συναισθήματος.
Συμμετέχουν: Ανδρέας Βούσουρας, Δημήτρης Γεωργακόπουλος, Μπάμπης Καραλής, Ανδρέας Λυμπεράτος, Εύα Μαραθάκη, Μάρω Μιχαλακάκου, Νίκος Μιχαλιτσιάνος, Ελεάννα Μπαλέση, Λίνα Μπέμπη, Νίκος Παπαδημητρίου, Αλίκη Παππά, Γιάννης Σινιόρογλου, Γιώργος Τσεριώνης.
Επιμέλεια: Ανδρέας Βούσουρας, Νότα Κουλουριώτου
MY ODYSSEY
Βασιλικής 1, 1ος όρ.
Πλ. Αγ. Ειρήνης
1 - 10 Iουνίου, 2018
Περισσότερα: www.cheapart.gr
Strange days: the dystopia of the real
‘’The anaesthetic wearing offAntartica starts here’’( John Cale-Paris 1919)
Strange days: It could be a cliche name of a rock band. However, the term accurately describes our current situation: ambiguity, skepticism, limbo; many question marks and pauses. Awkward moments, celebrating disturbing events that have altered the history of our planet. The world has changed in a manner far from the poet’s expectations. Reality has been captivated by hyper-reality, and along with it, the imaginary, the dillusional - utopia, has faded. The postmodern man imprisoned in a world of superficial manifestation, passivity and inactivity, sinks into a virtual cosmos, transferring his life into the screen. In reference to the current social pathologies, Baudrillard highlights the artificiality of simulations imposed by the mass media, where extravaganza has now replaced a meaningful world. The master of the imaginary is now the information.
Although utopian visions no longer exist, utopia - the ideal world, re appears as fragments of an ephemeral condition; mixed and confused with our current realities, showing us a route to escape. Utopia, an endless attempt to elude from dystopia, from alienation and misery, from a secluded society.
Utopia is on the horizon. I move two steps closer; it moves two steps further away.
I walk another ten steps and the horizon runs ten steps further away.
As much as I may walk, I'll never reach it.
So what's the point of utopia? The point is this:
to keep walking. (E.Galeano)
Utopian or not, the artists’ work have been conceived as an awake call, to voice an opinion, or at least to trigger discussion and feedback. Brave in the kennel of his uncertainties, the neo-flaneur experiences, observes and records the complexities of the quest through space and time, focusing on discovery and mapping of the emotion.
Participating artists: Eleanna Balesi, Lina Bebi, Dimitris Georgakopoulos, Babis Karalis, Andreas Lyberatos, Eva Marathaki, Maro Michalakakou, Nikos Michalitsianos, Nikos Papadimitriou, Aliki Pappa, Giannis Sinioroglou, George Tserionis
Curated by: Andreas Vousouras, Nota Koulouriotou
MY ODYSSEY
1 Vassilikis Str, 1st floor
Ag. Eirinis Sq., 105 60 Athens
June 1 - 10, 2018
More: www.cheapart.gr
Strange days: the dystopia of the real exhibition is part of the Back to Athens 6 International Cultural Festival. Since 2012, Back to Athens Festival unites the city’s artistic scene in a public showcase of contemporary art and expression that boosts social awareness and restores the residents of Athens to the City Center. Back to Athens 6 is organized by CHEAPART in collaboration with the Athens Commercial Triangle Revitalization Program of the municipality of Athens, and Athens Intersection cultural program taking place from June 1 - June 10, 2018.
#backtoathens2018 #athenstrigono
